Historia parafii w pigułce
Idea
utworzenia nowej
Parafii w rozbudowującym i rozwijającym się Krasnymstawie zrodziła się
w latach 80-tych ubiegłego stulecia. Starania o jej utworzenie
podejmowali pracujący w kościółku księża. Wtedy też pojawiła
się
myśl o budowie nowej świątyni.
Narodziny Parafii miały miejsce 3 kwietnia 1984 r. To właśnie wtedy Biskup Lubelski Bolesław Pylak podpisał dekret erekcyjny, na mocy którego w Dekanacie Krasnostawskim z Parafii św. Franciszka Ksawerego wydzielono nową Parafię p.w. Trójcy Przenajświętszej. Nominację na proboszcza otrzymał ks. Stanisław Obara – dotychczasowy rektor Kościoła. Wikariuszami Parafii zostali: ks. Ryszard Wróbel i ks. Adam Siedlecki. Pracowały trzy siostry Franciszkanki Rodziny Maryi. Funkcję organisty pełnił p. Władysław Nieoczym. Nie było Rady Duszpasterskiej.
Budynki kościelne mają swoją bogatą przeszłość. Rząd carski odebrał augustianom krasnost
awskim ich stary kościół i klasztor,
które były
fundacją Władysława Jagiełły. Jako rekompensatę wybudowano zakonnikom
nowe pomieszczenia mieszkalne wraz z małą świątynią. Parterowy klasztor
wymurowano około 1826 r., a obok postawiono budynek gospodarczy. Obecny
kościół pw. Trójcy Przenajświętszej został
wzniesiony dla
augustianów 
w latach 1825 – 1826 według projektu
Wawrzyńca
Ziółkowskiego, konsekrowany w październiku 1829 r. przez Bpa
Wojakowskiego. Po kasacie
zakonu
kościół razem z klasztorem oddano początkowo unitom, a po
1875
r. prawosławnym. W rękach tych ostatnich zabudowania znajdowały się do
1917 r., po czym wróciły do katolików (klasztor
na okres
30 lat). Świątyni nadano charakter kościoła rektoralnego. 
Po 1948 r. w
utraconym ponownie dawnym klasztorze mieścił się sierociniec (do
niedawna dom dziecka). Później ulokowano tu Bibliotekę
Pedagogiczną i Poradnię Wychowawczo – Zawodową. W 1991 r.
budynek
został przywrócony własności kościelnej i zaczął pełnić
funkcję
plebanii.
Dzwonnica przykościelna wg projektu Marconiego, wzniesiona w tym samym czasie co świątynia runęła w 1993 r., została odbudowana w roku 1996 i włączona w mury rozbudowanego kościoła.
Narodziny Parafii miały miejsce 3 kwietnia 1984 r. To właśnie wtedy Biskup Lubelski Bolesław Pylak podpisał dekret erekcyjny, na mocy którego w Dekanacie Krasnostawskim z Parafii św. Franciszka Ksawerego wydzielono nową Parafię p.w. Trójcy Przenajświętszej. Nominację na proboszcza otrzymał ks. Stanisław Obara – dotychczasowy rektor Kościoła. Wikariuszami Parafii zostali: ks. Ryszard Wróbel i ks. Adam Siedlecki. Pracowały trzy siostry Franciszkanki Rodziny Maryi. Funkcję organisty pełnił p. Władysław Nieoczym. Nie było Rady Duszpasterskiej.
Budynki kościelne mają swoją bogatą przeszłość. Rząd carski odebrał augustianom krasnost
awskim ich stary kościół i klasztor,
które były
fundacją Władysława Jagiełły. Jako rekompensatę wybudowano zakonnikom
nowe pomieszczenia mieszkalne wraz z małą świątynią. Parterowy klasztor
wymurowano około 1826 r., a obok postawiono budynek gospodarczy. Obecny
kościół pw. Trójcy Przenajświętszej został
wzniesiony dla
augustianów w latach 1825 – 1826 według projektu
Wawrzyńca
Ziółkowskiego, konsekrowany w październiku 1829 r. przez Bpa
Wojakowskiego. Po kasacie
zakonu
kościół razem z klasztorem oddano początkowo unitom, a po
1875
r. prawosławnym. W rękach tych ostatnich zabudowania znajdowały się do
1917 r., po czym wróciły do katolików (klasztor
na okres
30 lat). Świątyni nadano charakter kościoła rektoralnego. Po 1948 r. w
utraconym ponownie dawnym klasztorze mieścił się sierociniec (do
niedawna dom dziecka). Później ulokowano tu Bibliotekę
Pedagogiczną i Poradnię Wychowawczo – Zawodową. W 1991 r.
budynek
został przywrócony własności kościelnej i zaczął pełnić
funkcję
plebanii.Dzwonnica przykościelna wg projektu Marconiego, wzniesiona w tym samym czasie co świątynia runęła w 1993 r., została odbudowana w roku 1996 i włączona w mury rozbudowanego kościoła.
Ważne
wydarzenia z historii
Parafii:
16.03.1985 r.
–
odejście z Parafii ks. Stanisława Obary i kanoniczne przejęcie Parafii
przez ks. Marcina Jankiewicza. W czasie dwuletniego duszpasterstwa ks.
Marcin
Jankiewicz zapoczątkował pracę wspólnot neokatechumenalnych,
wprowadził homilię na Mszy Św. wieczorowej, katechezę dla
rodziców dzieci pierwszokomunijnych, nauki przedmałżeńskie.
Zrealizowano kilka ważnych inwestycji: odnowiono wnętrze
kościółka, wykupiono plac pod budowę nowego kościoła p.w.
Matki
Bożej Pocieszenia, założono księgi wieczyste na grunty Parafii oraz
przejęto cmentarz od par. św. Franciszka Ksawerego.
13.03.1987 r. – przekazanie Parafii ks. Józefowi Czerwonce, którego liturgicznie w obowiązki proboszcza wprowadzono 22.03.1987 r. Nowy proboszcz kontynuuje dzieło katechumenalne swojego poprzednika, rozpoczyna budowę nowego kościoła p.w. Matki Bożej Pocieszenia, którego zostaje pierwszym proboszczem oraz czuwa modlitewnie nad nawiedzaniem naszych domów przez Matkę Bożą w Jej Jasnogórskim Obrazie.
28.06.1991 r. – nominację na kolejnego, czwartego proboszcza otrzymuje ks. Ryszard Winiarski, dotychczasowy wikariusz. W związku z erekcją Parafii p.w. Matki Bożej Pocieszenia zmieniają się granice naszej Parafii. Powołana zostaje Rada Duszpasterska. Rozpoczynają i kończą się zasadnicze prace przy rozbudowie kościółka. Wyremontowana zostaje kaplica cmentarna. Parafia odzyskuje grunty zagarnięte przez państwo. Wybudowano budynek, w którym rozpoczyna działalność kuchnia dla ubogich. W pobliżu kościoła wzniesiono pomnik Chrystusa Króla.
Ks. Ryszard Winiarski zapisuje się w sercach parafian jako gorliwy kaznodzieja i duszpasterz, z którym wierni Parafii weszli w III Tysiąclecie.
11.07.2004 r. – parafię obejmuje ks. Roman Skowron, który skutecznie kontynuuje i znacznie rozszerza front inwestycyjny wewnątrz świątyni i wokół niej. I tak: wybrukowano alejki, zmodernizowano wejścia, odrestaurowano kapliczki i mur ogrodzeniowy, zasadzono zieleń. Wewnątrz świątyni: wykonano wiele prac wentylacyjnych, ocieplono strop, zmodernizowano zakrystię, ocieplono siedziska ławek, zabezpieczono narożniki ścian, wykonano nowe klęczniki i konfesjonał. Dokonano gruntownej modernizacji pomieszczeń kuchni dla ubogich, wykonano gruntowny remont budynku plebanii. Kilkakrotnie zwiększyła się liczba osób korzystających z posiłków kuchni dla ubogich. Priorytetowym i rozpoczętym zadaniem jest uporządkowanie cmentarza i procedur związanych z pochówkiem.
Z duchowym przesłaniem ks. Romana Skowrona wierni Parafii starali się odpowiedzieć na wezwanie Boga do świętości poprzez modlitwę, adorację, udział w sakramentach i dobre uczynki podczas Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w dniach 7–8.08.2005 r. Nawiedzenie obrazu poprzedziły rekolekcje prowadzone przez Ojców Paulinów z Jasnej Góry. Rodziny naszej Parafii przyjmują do chwili obecnej obraz Matki Bożej ucząc się wierności Jezusowi, wytrwałości w codziennych obowiązkach, aby wszystko oddać Bogu – tak jak powiedziała Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Słowa twego”.
13.03.1987 r. – przekazanie Parafii ks. Józefowi Czerwonce, którego liturgicznie w obowiązki proboszcza wprowadzono 22.03.1987 r. Nowy proboszcz kontynuuje dzieło katechumenalne swojego poprzednika, rozpoczyna budowę nowego kościoła p.w. Matki Bożej Pocieszenia, którego zostaje pierwszym proboszczem oraz czuwa modlitewnie nad nawiedzaniem naszych domów przez Matkę Bożą w Jej Jasnogórskim Obrazie.
28.06.1991 r. – nominację na kolejnego, czwartego proboszcza otrzymuje ks. Ryszard Winiarski, dotychczasowy wikariusz. W związku z erekcją Parafii p.w. Matki Bożej Pocieszenia zmieniają się granice naszej Parafii. Powołana zostaje Rada Duszpasterska. Rozpoczynają i kończą się zasadnicze prace przy rozbudowie kościółka. Wyremontowana zostaje kaplica cmentarna. Parafia odzyskuje grunty zagarnięte przez państwo. Wybudowano budynek, w którym rozpoczyna działalność kuchnia dla ubogich. W pobliżu kościoła wzniesiono pomnik Chrystusa Króla.
Ks. Ryszard Winiarski zapisuje się w sercach parafian jako gorliwy kaznodzieja i duszpasterz, z którym wierni Parafii weszli w III Tysiąclecie.
11.07.2004 r. – parafię obejmuje ks. Roman Skowron, który skutecznie kontynuuje i znacznie rozszerza front inwestycyjny wewnątrz świątyni i wokół niej. I tak: wybrukowano alejki, zmodernizowano wejścia, odrestaurowano kapliczki i mur ogrodzeniowy, zasadzono zieleń. Wewnątrz świątyni: wykonano wiele prac wentylacyjnych, ocieplono strop, zmodernizowano zakrystię, ocieplono siedziska ławek, zabezpieczono narożniki ścian, wykonano nowe klęczniki i konfesjonał. Dokonano gruntownej modernizacji pomieszczeń kuchni dla ubogich, wykonano gruntowny remont budynku plebanii. Kilkakrotnie zwiększyła się liczba osób korzystających z posiłków kuchni dla ubogich. Priorytetowym i rozpoczętym zadaniem jest uporządkowanie cmentarza i procedur związanych z pochówkiem.
Z duchowym przesłaniem ks. Romana Skowrona wierni Parafii starali się odpowiedzieć na wezwanie Boga do świętości poprzez modlitwę, adorację, udział w sakramentach i dobre uczynki podczas Nawiedzenia Obrazu Matki Bożej Jasnogórskiej w dniach 7–8.08.2005 r. Nawiedzenie obrazu poprzedziły rekolekcje prowadzone przez Ojców Paulinów z Jasnej Góry. Rodziny naszej Parafii przyjmują do chwili obecnej obraz Matki Bożej ucząc się wierności Jezusowi, wytrwałości w codziennych obowiązkach, aby wszystko oddać Bogu – tak jak powiedziała Maryja: „Oto ja służebnica Pańska, niech mi się stanie według Słowa twego”.
